Vandaag is het Koninginnedag.en ik ben vanmorgen naar uw supermarktje geweest, C1000. Ik moest die papieren zakdoekjes hebben en moest er wel naar toe. Het deed me zo pijn u daar niet boodschappen te zien doen. Ik zocht op de vleesafdeling naar u, mama, maar u was er niet. Ik ben heel gauw weer weggegaan, hoor. Ik voel me zo triest en verdrietig. Ik blijf vandaag dus maar thuis, heb de televisie aangedaan en uw lichtjes aangestoken, hoor. Ach lieverd, ik mis u toch zo. Wie kan begrijpen hoe ik u mis en hoe ik me voel. Maar lieverd, ga maar, ga maar naar het licht. Mijn liefste wens is dat u nu gelukkig bent en verlost van alle pijn en dat lijden. Knuffeltjes, mama, heel veel knuffeltjes


Vandaag is de uitvaartverzorger weer geweest voor de kaartjes en u krijgt mooie kaartjes, hoor, dat beloven we u. Uw bloemetjes staan nog te bloeien, zo mooi, dat is vast uw werk, want ik heb nooit groene vingers gehad. Ik mis u nog elke dag en als ik thuiskom is het zo stil. Maar vandaag waren Suzette en Jan er toen ik thuiskwam, omdat die meneer zou komen en zij er ook bij wilden zijn voor de kaartjes. En Jan had in mijn kamer inklimbeveiliging gemaakt en een nieuwe hor, de schat. Ze zijn nu weer naar huis en en ben ik maar weer even achter mijn laptoppie gekropen om met u te praten. Suzette en Jan missen u ook nog elke dag en we moeten samen heel wat huilen. De lichtjes heb ik weer aangedaan, lieverd. Dikke knuffeltjes maar weer, mama, voor altijd in mijn hart, hoor!

Vandaag was het weer zo stil, mama. De lichtjes branden al de hele dag en de bloemetjes voor u bloeien weer volop. Ik ben wat gaan lezen in het boek dat ik van Suzette en Jan heb gekregen en waarin je wat troost kan vinden in de verhalen van andere mensen die ook een verlies hebben geleden. Maar toch, het blijft winter in mijn hart . Ik wil weer met u babbelen, met u lachen, u nog zoveel vertellen, maar ja, ik heb alleen nog maar uw foto's. En de wereld draait maar door en door en ik heb daar even geen zin in. Wel wens ik zo dat u nu gelukkig bent en helemaal geen pijn meer hebt en niet meer hoeft te lijden. Ach lieverd, het doet me zo'n pijn als ik me uw laatste 3 weken herinner en dan dat gevoel van onmacht weer voel. Knuffeltjes, mama, knuffeltjes en alsjeblieft, zeg me dat u in het licht bent en het goed maakt. Later, later zien we elkaar terug, mama. Kus, kus, kus

Vandaag is het vrijdag en ik ben vanmorgen zelf even boodschappen gaan doen, mama. Maar niet in C1000 waar ik altijd op vrijdagmorgen met u boodschappen ging doen. Ik kan dat even niet. Overal waar ik kijk zijn herinneringen aan u. Ik heb de lichtjes weer aangestoken, hoor, en uw bloemetjes zijn allemaal uitgekomen, alsof u ze laat bloeien, want ik heb natuurlijk nooit groene vingers gehad. Maar ze zijn allemaal vol in bloei en de fresia's ruiken zo lekker. De hele kamer ruikt er naar. En de rozen zijn net van marsepein, zo mooi! Het is zo stil in huis en ik heb de televisie maar aangezet, al zit ik dan achter mijn laptop. Het zonnetje schijnt, mama, maar in mijn hart voelt het als winter. Ik mis u zo, o ja. Maar ik wil ook zo graag dat u nu gelukkig bent en gezond en zonder pijn en lijden. Ach, lieverd toch, nog voel ik die machteloosheid. Knuffeltjes, mama, dikke knuffeltjes. Love you!

Ach lieverd, ik miste u vandaag weer zo. Niks geen wit bolletje toen ik thuiskwam, oh nee, alleen maar stilte en leegte. Meteen weer de lichtjes aangestoken en gelukkig zijn uw bloemetjes nog heel mooi. Kan u niet eens meer een knuffeltje geven, dus ja, dan maar een knuffel op uw foto. Ik hoop zo dat u het goed hebt waar u nu bent. U heeft het meer dan verdiend na zo'n triest en zwaar leven. En bovenal wens ik dat u ook geen pijn meer heeft en niet meer hoeft te lijden. Dikke, dikke knuffels, mama, ik hou van u, altijd en overal!

De kamers zijn zo stil geworden
je lijkt verslonden door de tijd
waar is je lach, waar zijn je babbels
ik zoek naar je aanwezigheid
de wereld blijft gewoon maar draaien
het lijkt te wreed, bijna bizar
dat alles doorgaat zonder jou
en ik geen weg weet met mijn hart
ik zoek je steeds in elke schaduw
in al de glitters van het licht
en in gedachten streel ik alsmaar
de zachte contouren van je gezicht
waar is je lach, waar zijn je babbels
ik mis je, ach, ik mis je zo

Ach, lieve mama, wat mis ik u toch. Alles herinnert mij aan u. Ik zoek een weg om door te blijven gaan, maar elke dag is zo zwaar en moeilijk. Ik moet nog zoveel huilen en vaak begrijpen mensen dat niet. Die denken dat ik maar na een week over mijn verdriet heen moet zijn, mama. Maar hoe kan dat nou toch? Ze begrijpen dan gewoonweg niet wat u voor ons betekend heeft. Ik mis de sprankel van uw stemmetje en alle kamers zijn nu zo stil en leeg. En steeds weer draait diezelfde film van uw lijden en sterven zich af op mijn netvlies. Ach, lief vriendinnetje, kon ik nog maar even met u babbelen en met u lachen en grapjes met u maken. Klein vrouwtje Piggelmee, ik wens u zo een mooi en vredig en pijnloos plekje daar in dat andere land. Dikke, dikke knuffels, catch them, mama.
Je zult met ons praten doorheen de wind
doorheen het geritsel van de bomen
de dagen zullen blijven komen
maar alles zal zo anders zijn
ons huis is stil, niets is er nog
dan enkel lege meubelstukken
jouw stemmetje, jouw geur, jouw sprankeling
geen kamer ademt zonder jou
vertel ons toch dat alles goed is
dat waar jij bent geen pijn meer woedt
en alle seizoenen zijn geworden
tot enkel zomers in volle bloei
jouw handje voor altijd in de onze
en eeuwig in ons hart geslepen
wie of je was, ons klein juweeltje
een schitterende diamant


Als ik aan tante Nora denk zie ik haar in het piepkleine keukentje in de van Brakelstraat op een krukje zitten. Ze zat niet echt op het krukje. Ze zat op z'n Indisch en ik denk ook die mooie vrouw, als ze zich opmaakte om naar haar werk te gaan. Ik denk ook aan spekkoek en aan de "grote"slaapkamer van Suus en Ingrid, waar we schooltje speelde. Ik denk ook aan de verjaardagfuifjes. Ik heb ontzettend warme en goede jeugdherinneringen.
Dank u wel tante Nora en vaarwel op uw reis naar een betere wereld.
Coby!x

God looked around his garden
And saw an empty space.
He then looked down upon this earth
And saw your smiling face.
God's garden must be beautiful,
He always takes the best.
For an unknown reason he took you
up to heaven,and shielded you with grace.
It broke our hearts to see you go,
But you did not go alone.
For part of us went with you,
The day God called you home.

Het verdriet en het gemis na het plotseling overlijden van mijn innig dierbare moeder zijn zo intens dat ik het gevoel heb nooit meer gelukkig te kunnen zijn.
Ik zal de liefdevolle en dierbare herinneringen koesteren en mijn moeder zal altijd een speciaal plekje in mijn hart krijgen.
Lieve mama, ik mis u zo verschrikkelijk!

Ik herinner mij een warme, liefhebbende moeder, een kleine moeder Theresa, die altijd oog had voor minderbedeelden, die in staat was zelfs haar ergste vijand te vergeven.
Ze had zo'n hard en liefdeloos leven achter zich, maar toch leerde zij mij altijd oog te hebben voor anderen, te vergeven, te delen. Zij was zo bescheiden dat mensen vaak aan haar voorbij liepen, haar slecht behandelden en/of haar vergaten en toch nam ze het hen nooit kwalijk.
Zij leerde mij het goede in alles en iedereen te zien, zij leerde mij de warmte van een hecht gezin. Zij zal altijd in mijn hart zijn en ik zal altijd van haar houden, door alle eeuwen en over alle grenzen heen. Lieve, lieve mama, ik mis u toch zo!
Coby Herder
15 years agoLieve Ingrid, Misschien helpt het om terug te kijken naar de gezellige en leuke momenten die jullie hebben gehad. Ik weet wel, dat het moeilijk is om momenteel iets positief te zien, maar Ing je moet het toch proberen. Tante Nora zou niets liever willen, dat weet je toch. Ik stuur je een zonnestraal................... Liefs, Coby!
Ingrid
15 years agoDankjewel, vriendintie, heel lief van je, kan nu wel een zonnestraal gebruiken, maar jee, ik mis haar zo. Haar gezellige babbeltjes, haar uitbundige lach, het afscheid is zo definitief.